Σελίδες

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ – Ο Γέροντας Παύλος Ζησάκης



Την παρακάτω ιστορία που θα ακούσεις μπορείς και να την πάρεις για παραμύθι. Όμως έτσι συμβαίνει, και έτσι πρέπει να είναι με κάθε ιστορία απ’ τα παλιά, οπότε οι άνθρωποι ήσαν αληθινοί, γεμάτοι από καρδιά, ανδρεία και θέληση για ζωή.

Είναι ιστορία που δεν χρειάζεται να πας πολύ πίσω στο χρόνο ή να ταξιδέψεις σε μέρη μακρυνά για να την βρείς, καθώς ο ήρωάς της, ακόμα τώρα που τούτα τα λόγια γράφονται, είναι ανάμεσά μας. Αν θες να μεταφερθείς σε μια άλλη εποχή, αρκεί να μπείς σε ένα αυτοκίνητο και να πας μια βόλτα, κάτω στα ένδοξα μέρη της Λακωνίας. Εκεί θα βρείς πλούσιο και λαμπρό παρελθόν από κάθε εποχή της Ελληνικής ιστορίας, και θα θαυμάσεις σαν συνειδητοποιήσεις ότι αυτή η πορεία της Ελληνικής δόξας συνεχίζεται ως τις μέρες μας.

Γιατί εκεί, στο απομονωμένο Μοναστήρι της Παναγίας της Ζερμπίτσας σε μια πλαγιά του Ταϋγέτου, μόλις μπείς έχεις ήδη κάνει ένα μεγάλο βήμα σε τόπο και χρόνο διαφορετικό – τόπο ιερό και χρόνο σταματημένο. Εκεί, κάτω από έναν χιλιόχρονο πλάτανο, δίπλα σε μια αρχαία πηγή, θα δείς καθισμένο ένα γεροντάκι στα μέσα των ογδόντα του, λιγνό, καμπουριασμένο, με χιονάτη γενειάδα. Φαντάζει σαν κανένα αρχαίο καρυοφίλι, ακουμπισμένο σε ένα ντιβάνι με χειροποίητα κηλίμια απλωμένα πάνω του, στη σάλα ενός παλιού χωριάτικου αρχοντικού. Μι παλαιϊκή ασυνήθιστη ευωδιά κυριαρχεί  στον αέρα. Η φωνή του είναι απαλή σαν του παιδιού. Το λεπτό του πρόσωπο, με ελαφρά γερμένο το κεφάλι στο πλάι, σε κοιτάει διαπεραστικά και έντονα, με τα γερασμένα αλλά λαμπερά και γλυκά του μάτια. Δεν αντέχεις και κοιτάς χάμω. Ίσως να μη σου γεμίσει το μάτι με την πρώτη αυτός ο ησύχιος, ταπεινός καλόγερος, ο Γέροντας Παύλος Ζησάκης. Κι όμως, το τώρα μπασμένο απ’ τα χρόνια κορμί του, στάθηκε άλλοτε πλάτανος σωστός που ορθωνόταν στα βουνά της Ηπείρου και του Ρούπελ. Μην ξαφνιαστείς όταν ακούσεις πως αυτό το ταπεινό γεροντάκι στα νιάτα του στάθηκε ένα από τα μεγαλύτερα θεριά που έβγαλε η Ήπειρος και το ’40.

Από τα λίγα λόγια που έχει κατά καιρούς εμπιστευτεί το ταπεινό του πνεύμα στους γύρω του και κυρίως στα πνευματικά του παιδιά, στάθηκε δυνατό να συνθέσουμε την παρακάτω ιστορία.

Στα ένδοξα, λοιπόν και θρυλικά χρόνια του σαράντα ο γέροντας αυτός βρισκόταν στον ανθό της νιότης του και είχε κατασταλάξει να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο στο Άγιο το Όρος. Όντας ανήλικος ακόμα, τρείς φορές πήγε στο Όρος και τρείς φορές τον πισωγύρισαν οι γονείς του, γιατί είχε άλλες τέσσερις ανύπαντρες αδελφές. Έτσι όταν ξέσπασε ο πόλεμος της 28ης τον επιστράτευσαν μαζί με τους άλλους να πάει να σηκώσει τουφέκι κατά των εισβολέων. Δυστυχώς, για την Πίνδο δεν έχει εκμυστηρευθεί πολλά πράγματα. Το σίγουρο είναι πως λοχαγό του πυροβολικού θα τον βρείς, τον Απρίλιο εκείνον του ’41, στο οχυρό του Ρούπελ. Από τα απόρθητα εκείνα φυλάκια, για έξι ολάκερες μέρες οι Έλληνες μαχητές άντεξαν στις κτηνώδεις αλλεπάλληλες επιθέσεις των νέων Ούννων. Όσα τεθωρακισμένα κι αν έστειλε ο Γερμανός στρατηγός, αδιάκοπη φωτιά και σίδερο έτρωγαν από τα πυροβόλα των οχυρών, σα μαστίγιο σκληρό Κι αυτές οι βουρδουλιές που έτρωγαν στην πλάτη τα μηχανοκίνητα ναζιστικά τέρατα αντιλάλησαν σε όλη την Ευρώπη. Η αντίσταση τους υπεράνθρωπη, ξεφεύγει από τα όρια της πραγματικότητας. Οι άνανδροι Ναζί, βλέποντας ότι δεν ήταν δυνατό να καταβάλλουν με αντρίκεια μέσα τέτοιους τιτάνες, που λες και είχαν αναστηθεί από χρόνια μυθικά, επιστράτευσαν το πιο μπαμπέσικο και δολιοτρόπο όπλο που έβγαλε η παραφροσύνη του περασμένου αιώνα. Χημικά αέρια. Από τους δεκατρείς πυροβολητές που είχε ο γενναίος Παύλος Ζησάκης στις διαταγές του, επέζησαν μόνο δύο και μαζί με αυτόν τρείς, όλοι τραυματισμένοι. Κι αυτοί ήταν οι μόνοι που βρέθηκαν ζωντανοί όταν οι Γερμανοί μπήκαν στο ψεκασμένο με δηλητήριο οχυρό τους, τη μέρα που με πισώπλατη, χειρότερη μπαμπεσιά οι αρχηγοί στη Θεσσαλονίκη υπέγραψαν την ιταμή παράδοση στους Ναζιστές. Ο Παύλος Ζησάκης ήταν σε άσχημη κατάσταση. Οι φωνητικές του χορδές για πάντα κατεστραμμένες από τα δηλητήρια αέρια και με ένα… βλήμα στην καρδιά.

Ο κυπαρίσσιος, μελαχρινός νεαρός πολεμιστής κείτεται αναίσθητος δίπλα στο πυροβόλο του και οι άλλοι δυο σε παρόμοια κατάσταση. Την ίδια ώρα στους επιζήσαντες των άλλων θρυλικών οχυρών, οι Γερμανοί επιτρέπουν την έξοδο σε παράταξη και τους αποδίδουν τιμές νικητών, γιατί δεν νικήθηκαν στο πεδίο της μάχης ποτέ, αλλά στο γραφείο κάποιου δειλού επιτελάρχη. Αυτοί ήταν οι επικοί ήρωες που στάθηκαν οι αληθινοί νικητές στο πεδίο της δόξας και που τους το αναγνώρισαν ακόμα και οι εχθροί τους.

Ο Παύλος Ζησάκης με τους δυο συντρόφους του, έγιναν τραυματίες πολέμου και οι Γερμανοί, καθώς όριζαν οι διεθνείς συνθήκες για τους αιχμαλώτους πολέμου, τους περιμάζεψαν και τους κουβάλησαν σε νοσοκομείο δικό τους στη Βουλγαρία, όπου θα ελάμβαναν ιατρική φροντίδα, ώστε να αναρρώσουν πλήρως. Εκεί στη Σόφια βρέθηκε ο νεαρός πολεμιστής, με πολλά τραύματα σε όλο του το σώμα, αλλά το πλέον σοβαρό ήταν ένα βλήμα σφηνωμένο στην καρδιά. Συνολικά δέκα τραύματα φέρει σε όλο του το σώμα μετά από τα δέκα χρόνια που χάρισε από τη ζωή του στην Πατρίδα.

Περίπου εξήντα χρόνια από τότε που τραυματίστηκε στο Ρούπελ κι όλοι οι καρδιολόγοι της Ελλάδας τρίβουν τα μάτια τους και σκίζουν τα πτυχία τους.
- Καλά ρε καλόγερε! Δε ντρέπεσαι να μας κοροϊδεύεις, πως ζείς με βλήμα στην καρδιά;!, αγανακτούν οι περισσότεροι μόλις το ακούνε.
- Ε, τι να κάνω εγώ; Έτσι το θέλησε ο Θεός παιδί μου! Ψέμματα να σου πω;!, απαντάει μακάρια ο ησύχιος γέροντας Παύλος.

Τότε όμως, το 1941, πίσω στην Κόνιτσα η μάνα του τον είχε για νεκρό. Πάνε έξι μήνες από τότε που ο πόλεμος είχε επισήμως τελειώσει και καμιά είδηση δεν είχε πάρει για τον γιό της, αν ζεί ή πέθανε, ο ελληνικός στρατός αγνοούσε τι είχαν απογίνει εκείνοι οι αιχμάλωτοι. Του έχει στήσει έναν σεμνό, ξύλινο σταυρό με το όνομα του πάνω γραμμένο, στο κηπαλάκι της και σήμερα βγήκε σαν κάθε μέρα να του κάνει ένα μνημόσυνο. Έχει φτιάξει κόλλυβα και με τα μάτια βρύσες, σιγοψέλνει τους κανόνες και κουνάει το μικρό λιβανιστήρι. Ξάφνου ακούει το πορτόνι της αυλής να τρίζει. Ποιος τολμά να την ενοχλήσει αυτή την πένθιμη στιγμή; Μια ισχνή παραμορφωμένη φωνή ακούγεται – λες και έρχεται από τον κάτω κόσμο:

- Μάνα μου! Γύρισα!...

    Στο αντίκρυσμα του μελαχρινού νεαρού, ψηλόλιγνου σαν κυπαρίσσι, η καψερή μάνα πέφτει λιπόθυμη.

Ο νεαρός ακόμα Παύλος επέστρεψε στον τακτικό στρατό και έδρασε κατά την Αντίσταση ως αξιωματικός ενώ έφτασε κι ως τον βαθμό του ταγματάρχη. Και γι’ αυτήν την περίοδο λίγα θα σου εκμυστηρευθεί και έτσι δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα από τον ίδιο. Σίγουρα θα σκάρωσε διάφορα θαυμαστά και στην Αντίσταση, αλλά και μετά το 1944, δυστυχώς δεν σταμάτησε να πολεμά. Όμως, και για να φανεί πως αυτή η ιστορία είναι αληθινή και αντικειμενική, να ένα άλλο από τα κατορθώματά του που το διηγείται ένας από τους συγχωριανούς του στην Κόνιτσα. Είχε ξεσπάσει ο αδερφοκτόνος πόλεμος και είχε κληθεί να κάνει το χρέος του ως ταγματάρχης του τακτικού στρατού εναντίον της ύπουλης απειλής του ανθέλληνα κομμουνισμού. Ήταν η εποχή όπου έπρεπε να φυλάς και το σπίτι και την φαμελιά σου μοναχός σου. Ετούτος, λοιπόν, ο ακαταμάχητος και ακούραστος πολεμιστής κάθισε να φυλάει το χωριό του και τους συγχωριανούς του στην Κόνιτσα. Όπως λένε ακόμα οι ντόπιοι, «όσο καλά ήξερε να κρατάει το σταυρό και το λιβανιστήρι, τόσο καλά ήξερε και να παίζει με το περίστροφο».

Κάποια φορά ακούστηκε πως τρακόσοι κομμουνιστές συμμορίτες έρχονταν προς την Κόνιτσα. Ήταν σίγουρο: θα έκαιγαν, θα λεηλατούσαν την πόλη και θα έσφαζαν τους κατοίκους, όπως έκαναν και όπου αλλού τύχαινε να πατήσουν το πόδι τους. 

Ο ταγματάρχης Παύλος Ζησάκης είχε πενήντα τακτικούς στρατιώτες. Στην κρίσιμη, αποφασιστική στιγμή το μυαλό του ξυράφι και η αντίδραση του καίρια. Βάζει τους πενήντα δικούς του να ανάψουν από μια μεγάλη φωτιά ο καθένας γύρω από την πόλη, ώστε να φαίνονται από μακρυά. Η καβαλαρία πάνω που καταφθάνει, αντικρίζοντας το θέαμα από μακρυά. Καπνούς και ψηλές φωτιές.

- Τι γίνεται εκεί ωρέ σύντροφοι;
- Μάλλον θα μας προφτάξανε άλλοι που πάνε πιο μπροστά!

Έτσι είπαν και έστριψαν για άλλη μεριά. Η Κόνιτσα γλύτωσε από βέβαιη καταστροφή και με το τέχνασμα αυτό, ο Παύλος Ζησάκης απέτρεψε άλλη μια μάταιη αδερφική συμπλοκή, άλλη μια αιματοχυσία.
   
Τελικά ύστερα από δέκα σκληρά χρόνια πολέμου, αφού πια είχε τελειώσει και ο συμμοριτοπόλεμος, ο γέροντας γύρισε επιτέλους στο αγαπημένο του Άγιο Όρος όπου έγινε μοναχός και ασκήτεψε πολλά χρόνια μόνος του και αργότερα, ύστερα από χρόνια, έγινε και ηγούμενος στην Μεγίστη Λαύρα. Οι κάτοικοι της πόλης της Κόνιτσας, όμως, για να θυμούνται την σωτήρια δράση του γέροντα, του αφιερώσανε μια πλατεία στην Κόνιτσα. Πλατεία πατρός Παύλου Ζησάκη.

Και όντως ο π. Παύλος κατάγεται από αυτήν την πόλη-φυτώριο σύγχρονων αγίων φωτισμένων πατέρων της Εκκλησίας. Ανήκει στην γενιά εκείνη που ανέδειξε τον γέροντα Παΐσιο και τον γέροντα Πορφύριο. Με τον πρώτο ήταν γειτονόπουλα και παιδικοί φίλοι στην Κόνιτσα. Ενώ αργότερα, ως μοναχός, ο γέρων Παΐσιος διάλεξε τον μεγαλύτερο σε ηλικία γέροντα Παύλο ως πνευματικό του οδηγό και εξομολόγο. Όλα αυτά όμως τα κρατά προσεκτικά κρυφά ο ταπεινός αυτός γέροντας και όντως πολλοί λίγοι τα γνωρίζουν. Είναι αλήθεια πως ο Θεός τον έχει προορίσει να επιτελεί το έργο του και την διακονία του στην αφάνεια. Όσοι όμως τον γνωρίζουν δεν τους μένει άλλη επιλογή παρά να δοξολογούν τον πάνσοφο και πανάγαθο Θεό που ακόμα μας λυπάται και αφήνει τέτοιους αγίους ανθρώπους να ζουν ανάμεσά σε μας τους αμαρτωλούς και να μας ευλογούν με την παρουσία τους.

Ετούτη είναι η ιστορία του νέου Οδυσσέα, που περιπλανήθηκε δέκα ολάκερα  χρόνια έξω από την πνευματική του πατρίδα. Μοναδικό του παράπονο το ότι τον πήραν με το ζόρι, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, έξω από το Περιβόλι της Παναγίας και μακρυά από την Κυρά του. Κι έτσι έγινε κι αυτός άλλος ένας στην μεγάλη σειρά που ξεκινά από πολύ πίσω. Πάει από τον Αχιλλέα, Θεμιστοκλή, Λεωνίδα, Μεγαλέξαντρο, Βασίλειο Βουλγαροκτόνο, Νικηφόρο Φωκά, Διγενή Ακρίτα, το Μαρμαρωμένο Βασιλιά ως και τους Σουλιώτες, Μανιάτες, Σφακιανούς, Λάμπρο Κατσώνη, Κολοκοτρώνη, Μακρυγιάννη κι όλο το εικοσιένα. Έτσι μόνο για να ξέρουμε εμείς οι τωρινοί που βρισκόμαστε, τι κάνουμε και τι θα έπρεπε να κάνουμε.

Διαβάζοντας αυτήν την θαυμαστή ιστορία αγαπητέ αναγνώστη, θα καταλάβεις πως είναι αλήθεια ότι τους μωρούς και τους φτωχούς διαλέγει ο Παντοδύναμος για να τους κάνει μεγάλους και ξακουστούς. Και έτσι θαυμάζοντάς τους να αναφωνήσεις κι εσύ: «Ως εμεγαλύνθει τα έργα σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας».



Ιωάννης Δανδουλάκης

20 σχόλια:

Kate'sCakeBox είπε...

Καλώς ήρθες Γιάννη φίλε μου,έχω την αίσθηση ότι πέρασες όμορφα στα βουνά και όπου αλλού πήγες μέσα στο καλοκαίρι..σήμερα επέστρεψα και είδα τα σχόλια..μπαίνω στο κλίμα της Αθήνας σιγά σιγά..Απίστευτη η ιστορία του ήρωά σου-σαν παραμύθι όντως συναρπαστικό-που εσύ με τον ιδιαίτερα υπέροχο αφηγηματικό τρόπο γραφής σου απογείωσες μιά απλή για πολλούς ιστορία και την έκανες ιστορικό παζογράφημα που καθηλώνει τον αναγνώστη..Εντάξει..ήξερα ότι ερχόμενη στο blog σου μόνο κάτι αξιόλογο θα διάβαζα..θα τα λέμε απο εδώ και πέρα,,μαζευόμαστε είδα στη μπλογκογειτονειά..να περάσεις μια καλή βδομάδα Γιαννάκη..

CTAVPAETOC είπε...

Ευχαριστώ και πάλι Kate για τα πάντα καλά σου λόγια! Καλώς επέστρεψες λοιπόν! Το καλοκαίρι μου ήταν ευχάριστο αλλά ακόμα δεν έχουν κατακάτσει όλες οι εμπειρίες και οι αναμνήσεις για να μετουσιωθούν σε κάτι γραπτό στο μπλογκ... Λοιπόν θα τα λέμε εδώ και καλό βραδάκι εύχομαι! (κάνω ότι δεν ξέρω για την σημερινή αφόρητη υγρασία-κουφόβραση της Αττικής...) ;)

Kate'sCakeBox είπε...

Η υγρασία είναι αφόρητη και η ζέστη της Αθήνας χειρότερη..στο καινούριο μου διαφημίζω τα blogs των φίλων μου..είναι και το δικό σου φυσικά μέσα σ'αυτά..καλό βραδάκι κι απο μένα.

nikosmous είπε...

Υπέροχη η ιστορία που μας διηγήθηκες γι΄ αυτόν τον πραγματικό ήρωα που προτίμησε και παρέμεινε άγνωστος.Κάτι τέτοιοι άνθρωποι βγαλμένη μέσα απ΄ την ιστορία μας με κάνουν να σιχαίνομαι ακόμα περισσότερο τους σημερινούς "σωτήρες" μας!
Χαίρομαι που τα ξαναλέμε!
Να ΄σαι πάντα καλά και πάντα με ενημερωτικές δημοσιεύσεις!

Υ.Γ.:Έχω πρόβλημα στο να σε τοποθετήσω στη λίστα ανάγνωσης ιστολογίων μου και να ενημερώνομαι για τις νέες σου ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις.Όταν εμφανίζω το url στον μπλόγκερ, μου βγάζει το παλιό σου ιστολόγιο(αυτό που είχες με το όνομά σου) και που έχει καταργηθεί!Δεν ξέρω τι φταίει και το χειρότερο δεν ξέρω τι να κάνω... μπλό(γ)καρα!

Unknown είπε...

Καλησπέρα, βρήκαμε το blog σου από το katesdeliciousbox.blogspot.gr και με χαρά ακολουθούμε :)
Εντυπωσιακές σπουδές Ιωάννη, συγχαρητήρια!
Ας συστηθώ (Μαρία από chicates-είμαστε 2) σπούδασα Γεωγραφία στο Παν.Αιγαίου και βρήκα πολύ ενδιαφέρον το blog σου και το βιντεο για την Εφεσο-εχω γραψει αρθρο για το Αιβαλί!
Οχι σε αυτο το blog. Εμάς το blog μας μιλάει για κατι τελειως ασχετο, για μοδα-ομορφια ωστόσο αν θέλεις να γραφτείς σε περιμένουμε! Καλη συνέχεια!

CTAVPAETOC είπε...

Καλημέρα σε όλους και σε όλες! Νίκο δοκίμασες να το σβήσεις από τη λίστα και να το ξαναβάλεις με την τωρινή διεύθυνση url; Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζω ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα και προσπαθώ εδώ και καιρό να βάλω ανακατεύθυνση από την παλιά διεύθυνση στο τωρινό μπλογκ αλλά το μπλογκοσύστημα δεν με αφήνει ή τέλοσπάντων δεν μπορώ να καταλάβω κι εγώ πώς λειτουργεί...

Μαρία καταρχάς χαίρομαι πολύ που σας αρέσει το μπλογκ μου και γίνατε μέλος! :) Θα γίνω τώρα κι εγώ μέλος στο δικό σας! Το άρθρο για το Αϊβαλί το έχεις στο μπλογκ σου; Θα πάω να το βρω! Καλή συνέχεια και θα τα λέμε συχνά!

Astrosynnefo είπε...

Αγαπητέ φίλε, τα όσα γράφεις είναι αρκετά όμορφα και με πολύ λυρικό τρόπο. Αδιαμφισβήτητα έχεις ένα ταλέντο στη συγγραφή. Από εκεί και πέρα το μπλογκ σου το γνώρισα μέσω της Kate. Πάντως η φράση " Εναντίον της ύπουλης απειλής του ανθέλληνα κομμουνισμού" καθώς και άλλες παρόμοιες που χρησιμοποιείς παρακάτω δείχνουν μια υποκειμενικότητα στην Ιστορία. Χωρίς να είμαι κομμουνιστής, το κάθε άλλο αφού και αυτό ένα εξουσιαστικό σύστημα είναι που καταπνίγει την ελευθερία του ανθρώπου, δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι η Εθνική Αντίσταση απαρτίζονταν κατά κύριο λόγο από μέλη του κκε ή φιλικά προσκείμενους σε αυτό. Πάντως σίγουρα δεν απαρτίζονταν από μέλη του μετέπειτα Εθνικού Στρατού, δωσίλογους και ταγματασφαλίτες. Να είσαι καλά και τα ξαναλέμε.

chrysalis είπε...

Παρά το γεγονός ότι δεν είμαι λάτρης της ιστορίας (επηρεασμένη, προφανώς, από τον εφιάλτη που περνάω φέτος), την προσεγγίζετε με έναν τρόπο σίγουρα προσιτό, που αγγίζει τον αναγνώστη! Το κείμενο είναι αδιαμφισβήτητα λογοτεχνικό και μου άρεσε πολύ!
Σας χαιρετώ!

CTAVPAETOC είπε...

Γεια σου φίλε από το astrosynnefo και καλωσήρθες στη γωνιά μου... Καταρχάς να πω ότι το μπλογκ σου είναι καταπληκτικό, μου αρέσει πολύ και με ελκύει αυτό το ποιητικό και παραμυθένιο στυλ που έχει και το δικό αλλά και της kate το μπλογκ. Λοιπόν όσον αφορά την παραπάνω ιστορία θα σου το εξηγήσω τη θέση μου πολύ απλά και ειλικρινά για να δεις ότι δεν είναι υποκειμενική. Ο κομμουνισμός υπήρξε όντως μια ύπουλη απειλή εναντίον του ελληνικού έθνους, γιατί ως πασίγνωστον, σκοπός τότε, σήμερα και πάντοτε είναι η κατάργηση των εθνών, άρα και η εκμηδένιση του δικού μας ελληνικού έθνους, ήτοι η κατάργηση της υπερχιλιετούς πολιτικο-κοινωνικής και θρησκευτικής παράδοσης, ταυτότητας και ιδιοπροσωπίας του έθνους μας, προς υιοθέτηση μιας μηδενιστικής διεθνιστικής ουτοπίας. Και για να μιλήσω πιο πρακτικά, την Αντίσταση στην Κατοχή που δεν την έκανε η Αριστερά μόνη της, ούτε περισσότερο από τη Δεξιά, αλλά ακόμα κι αν ήταν έτσι, η Αριστερά πολέμησε στην Αντίσταση όχι για να ελευθερώσει την Ελλάδα από τους Γερμανούς, αλλά για να την υποδουλώσει κατευθείαν στον Στάλιν. Αυτή ήταν η ύπουλη και ιταμή απειλή του κομμουνισμού για την Ελλάδα. Και αυτό πιστεύω ότι συμφωνείς πως δεν είναι υποκειμενική, αλλά καθόλα αντικειμενική θεώρηση της Ιστορίας, πρώτον γιατί δεν το λέω εγώ, το λένε ένα σωρό έγκυροι ακαδημαϊκοί και δεύτερον γιατί είναι πασίγνωστο δεδομένο. Όλα τα άλλα είναι σάλτσες. Εγώ έχω το χαρακτηριστικό να λέω την άποψή μου και αυτό που γνωρίζω ξεκάθαρα και χωρίς ήξεις-αφίξεις, λίγο από εδώ και λίγο από κει, να τα λέμε καλά για τους μεν αλλά να μη θίγουμε και τους δε. Όχι. Όποιος γνωρίζει (λόγω μελέτης) την αλήθεια και είναι απόλυτα πεπεισμένος για αυτήν, πρέπει να έχει και το θάρρος να την δηλώνει και να την υποστηρίζει. Εγώ δεν είμαι με κανένα κόμμα και καμία παράταξη. Είμαι με την Αλήθεια της Ελληνικής Ιστορίας. Και ο λόγος της αλήθειας είναι μάχαιρα, που κόβει, αλλιώς (αν δεν "κόβει" δηλαδή) δεν είναι λόγος αλήθειας - είναι κάτι άλλο... Είναι αυτά του τύπου "όλοι τα ίδια έκαναν στον εμφύλιο" και "όλοι φέρουν ίσο μερίδιο ευθύνης" κλπ... αυτά όμως είναι μεσοβέζικα, πολιντικατζίδικα, τα έχει προπαγανδίσει, πρωτίστως, η Αριστερά αλλά και το μεταδικτατορικό ελληνικό ψευδο-σοσιαλιστικό καθεστώς και τα λένε οι δειλοί και δουλοπρεπείς του καθεστώτος που τυραννεί την πατρίδα μας τα τελευταία τριάντα (και βάλε) χρόνια. Γιατί πώς να το κάνουμε; Στον εμφύλιο δεν έκαναν όλοι τα ίδια. Ούτε είναι αλήθεια ότι ανάμεσα στα μέλη της Εθνικής Αντίστασης δεν βρίσκονταν άνθρωποι που πολέμησαν αργότερα στον Εθνικό Στρατό. Ο ΕΔΕΣ δηλαδή τι έκανε; Έπειτα πρώτον που τόσο κατά την Αντίσταση όσο και μετά στον Εμφύλιο, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό Ελλήνων ξεγελάστηκε ή εκβιάστηκε (ιδίως κατά τον Εμφύλιο) να πολεμήσει στο πλευρό των κομμουνιστών, άρα είναι μεγάλο ιστορικό λάθος να χρεώνεται η Εθνική Αντίσταση εξ ολοκλήρου στο ΚΚΕ και δεύτερον, που αν ίσχυε αυτό που λες, τότε θα έπρεπε ολόκληρος ο ελληνικός λαός και συγκεκριμένα η Δεξιά που πολέμησε με τον Ε.Σ. την περίοδο 45-49, εναντίον των κομμουνιστών να ήταν όλοι πρώην δοσίλογοι και ταγματασφαλίτες! Ναι υπήρχαν αυτοί, αλλά ήταν πολύ λιγότεροι από τους κομμουνιστές οι οποίοι τρομοκρατούσαν επί χρόνια την ελληνική ύπαιθρο και είχαν εντελώς πουλήσει την χώρα μας στον Στάλιν και στους (τότε εκκολαπτόμενους) Σκοπιανούς και φυσικά ήταν σαφέστατα ένα μικρό ποσοστό ανάμεσα στις τάξεις της Δεξιάς. Εν πάσει περιπτώσει, δεν μπορούν οι πολλοί περισσότεροι σε σχέση με όλους αυτούς, απλοί αγνοί, πατριώτες και ήρωες, σαν τον εν λόγω Γέροντα, ή τους παππούδες μου, που πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας μας εναντίον της απειλής ΚΑΙ των Γερμανών αλλά ΚΑΙ των Κομμουνιστών-Σοβιετικών, να χρεωθούν τα εγκλήματα εκείνων των λίγων δοσίλογων και ταγματασφαλιτών. Άρα (και άσχετα με το ποιος πολέμησε περισσότερο ή λιγότερο στην Αντίσταση) το δίκιο στον Εμφύλιο ήταν σαφέστατα με το μέρος της Δεξιάς. Και αυτό, με όλο το θάρρος και μετά πλήρους λόγου γνώσεως, σου λέω φίλε μου ότι είναι αντικειμενική ιστορική αλήθεια. Καλό μεσημέρι, να είσαι καλά και τα ξαναλέμε!

CTAVPAETOC είπε...

Σας ευχαριστώ κι εγώ πολύ chrysalis για τα καλά σας λόγια! Κι εύχομαι ολόψυχα οτιδήποτε κι αν είναι αυτό που σας βασανίζει να περάσει γρήγορα. Πάντως... να θυμάστε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι "εφιάλτες" είναι απλά ένα κακό όνειρο που κάποτε θα τελειώσει και σίγουρα ευχάριστα, αφού σύμφωνα με τους νόμους που έχει επιβάλει ο Θεός στη φύση κάποια στιγμή... θα "ξυπνήσουμε"! ;) Καλό μεσημέρι και τα λέμε!

Astrosynnefo είπε...

Γεια σου και πάλι. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και πάμε:

1. Μου ορίζεις σε παρακαλώ την έννοια του έθνους και αν εμείς οι σημερινοί Έλληνες έχουμε σχέση με τους αρχαίους;
2.Οι μεν στον Στάλιν οι δε στο Χίτλερ.Υπήρξαν και αυτοί που την ήθελαν όμως τελείως λεύτερη από Σοβιετικούς, Ναζί και Αγγλοαμερικάνους αργότερα.
3. Οι δωσίλογοι της Κατοχής μόνο από μια παράταξη προέρχονταν
4. Την πατρίδα που επικαλείσαι την κατέστρεψαν εκτός από τους σημερινους και οι ΧΟΥΝΤΕΣ των Μεταξά και Παπαδόπουλου.Η δεύτερη μάλιστα βαρύνεται και με την προδοσία της Κύπρου.
5.Λες δεν παίρνεις θέση αλλά χαρακτηρίζεις τη μια πλευρά ως κομμουνιστοσυμμορίτες και κίνδυνο ενώ τους άλλους που ξεπούλησαν τη χώρα στους Αγγλοαμερικανούς τους βαφτίζεις ήρωες.
6. Ο ΕΔΕΣ κατά τη διάρκεια της αντίστασης συνεργάστηκε ή όχι με τους Ναζί για να χτυπήσει τον ΕΛΑΣ;
7. Σε αρκετά επίσης συμφωνούμε. Όπως αυτκ που λες για τα Σκόπια ή για το ότι δεν πρέπει να καπηλεύεται το Κκε την Αντισταση γτ υπήρξαν και άλλοι. Συμφωνούμε.
Υ.Γ. γιατί το δίκιο στον Εμφύλιο ήταν με το μέρος της Δεξιάς; Καταρχήν υπάρχει δίκιο σε ένα εμφύλιο; Και έπειτα γτ είχε δίκιο όταν παρέδωσε τη χώρα στους Ναζί ο δεξιός Μεταξάς ενώ κάποιοι πολεμούσαν στο Ρούπελ όπως λές; Ή επειδη κάποιοι άλλοι λάκισαν στο Κάιρο και άφησαν τους αντάρτες να πολεμούν ενώ μετά την απελευθέρωση με τον αμερικανόφερτο Γ. Παπανδρέου θέλησαν να πάρουν την εξουσία ως υποτίθεται νόμιμη κυβέρνηση;

Αγαπητέ φίλε όπως καταλαβαίνω και καταλαβαίνεις δε θα συμφωνήσουμε ποτέ εμείς οι δύο. Η δική σου αντίληψη διαφέρει ριζικά από τη δική μου. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δε θα συνεχόσω να εκτιμώ το λογοτεχνικό σου ταλέντο. Εξάλλου το να διαφωνούμε είναι το ωραίο. Φαντάζεσαι μια χώρα που θα έπρεπε όλοι να συμφωνούν μεταξύ τους; Να είσαι καλά και θα τα ξαναπούμε. Συνέχισε να μας παραθέτεις τις ιστορίες σου τόσο όμορφα λυρικές. Να σαι καλά.

Kate'sCakeBox είπε...

Χαίρομαι που απέκτησες φίλους Γιάννη μου και επικοινωνείτε μεταξύ σας είναι υπέροχο..κι ας διαφωνείτε..όπως λέει κι ο φίλος μου ο Χρυσόστομος είναι απόλυτα υγιές αυτό..αν συμφωνούσαμε όλοι στα ίδια πράγματα δεν θα γινόταν ποτέ διάλογος..δεν θα υπήρχε η επικοινωνία..για παράδειγμα εγώ κατάλαβα τι εννοούσε ο Χρυσόστομος και συμφωνώ μαζί του..θα μπορούσες να το είχες θέσει πιο μαλακά..αλλά κι έτσι απο την άλλη είσαι ελεύθερος να εκφράζεις τις δικές σου απόψεις..αλλιώς δεν θα είχε νόημα..ελεύθεροι γεννηθήκαμε και δεν ενοχλούμε κανέναν όταν εκφράζουμε τις απόψεις μας απο το βήμα μας..αυτό δεν σε κάνει λιγότερο αγαπητό σε μένα..και κάτι άλλο Γιάννη που ξέχασα να σου πω..εαν το θέλεις βγάλε την λεκτική επαλήθευση απο το blog σου για να μη δυσκολεύονται οι φίλοι να μπαίνουν μέσα..εαν συναντήσεις κάποιο υβριστικό σχόλιο μπορείς να το σβήσεις..η να βάλεις έγκριση σχολίου..και μένα είναι μία που με έβριζε στην αρχή ακόμα και την οικογένειά μου και τα έσβησα..υπάρχουν αρκετοί κακόβουλοι και κακεντρεχείς δυστηχώς..σκέψου το..εμείς θα τα ξαναπούμε σύντομα,,καλό σου απογευματάκι..

CTAVPAETOC είπε...

Kate μου σε χαιρετώ, καλό μεσημέρι! δεν το γνώριζα ότι ζητάει λεκτική επαλήθευση, νόμιζα ότι το έκανε μόνο σε μένα για να διακρίνει το σύστημα τους αληθινούς ανθρώπους από τα bots των χάκερς. Ναι τώρα που μου το λες θα το βρω και θα το βγάλω, εξάλλου το μπλογκ το έχω ανοιχτό για να σχολιάζει όποιος θέλει, δεν έχω κανένα τέτοιο πρόβλημα! Όσον αφορά την συζήτηση με τον κοινό μας φίλο, που από σένα τώρα μαθαίνω ότι ονομάζεται Χρυσόστομος, χαίρομαι που το βλέπεις κι εσύ έτσι. Απλά εγώ επιμένω σε κάποιες απόψεις μου όχι από εγωισμό ή επιθετικότητα προς τους άλλους. Το κάνω με το θάρρος της γνώσης κάποιας αλήθειας που μου έχει πάρει χρόνια αναζήτησης και μελέτης για να καταλήξω σε αυτήν. Γιαυτό όπως θα έχεις καταλάβει είμαι απόλυτα ανοικτός στον διάλογο και την αντιπαράθεση επιχειρημάτων, αλλά χρησιμοποιώ και υποστηρίζω τα επιχειρήματά μου σθεναρά. Τώρα για την πρώτη ερώτηση που θέτει παραπάνω ο φίλος μας ο Χρυσόστομος για το ελληνικό έθνος, και επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, ένα μόνο πράγμα θα πω: Ναι Χρυσόστομε έχεις δίκιο ότι οι απόψεις μας είναι ριζικά αντίθετες και μπορούμε πολύ άνετα να χαθούμε εδωπέρα στη δίνη ενός φαύλου κύκλου αντιπαραθέσεων, όμως για αυτήν την ερώτηση και μόνο θα σου πω τούτο. Καταρχάς ότι εφόσον το ρωτάς σημαίνει ότι πιστεύεις ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και εννοείς ότι αν εγώ πιστεύω πώς υπάρχει ότι κάνω λάθος. Εγώ όμως θα σου πω ότι η σχέση αυτή υπάρχει σίγουρα και εγώ προσωπικά την (τεράστια αυτή ερώτηση του "πώς" υπάρχει μια τέτοια σχέση) έχω απαντημένη για τον εαυτό μου - και ξαναλέω μετά από χρόνια αναζήτησης και μελέτης. Όμως δεν θα σου την δώσω εδώ έτσι αυτήν την απάντηση! ;) Και ενώ δεν σε γνωρίζω και χωρίς να υπονοώ ότι εσύ δεν είσαι άνθρωπος της μελέτης ή ότι δεν είσαι διαβασμένος (αντιθέτως το μπλογκ σου υποδηλώνει πνευματική καλλιέργεια και έντονη ανησυχία για αναζήτηση και μελέτη). Γιαυτό λοιπόν θα ήθελα να σε προτρέψω μονάχα, φιλικά, να μελετήσεις και να ξαναδιαβάσεις (αυτός εξάλλου είναι και ο κρυφός σκοπός του μπλογκ μου: να δώσω έναυσμα στους αναγνώστες μου να ξαναδιαβάσουν ελληνική ιστορία, πέραν δηλαδή από τα ελάχιστα που μπορούν να μάθουν εδώ από μένα), καλύτερα, προσεκτικότερα, ενδεχομένως να χρειαστεί να ανατρέξεις σε πηγές που αγνοείς έως τώρα, όλη την Ελληνική Ιστορία, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Εκεί θα την βρεις την απάντηση στο ερώτημα σου για το ελληνικό έθνος, μια απάντηση που βεβαιότατα υπάρχει και μια απάντηση που άποψη μου είναι, ότι ιδιαιτέρως σήμερα, μέσα σε όλη αυτήν την συμπαντική κρίση που βιώνουμε, αποτελεί προσωπική αναζήτηση του καθενός. Γιατί επίσης πιστεύω ότι δεν μπορεί κανένας - ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος - να πείσει με επιχειρήματα έναν διπλανό του για την δική του άποψη για την σχέση της σημερινής Ελλάδας με ολόκληρο το παρελθόν της. Δεν είναι δηλαδή σήμερα σαν παλιά που έλεγε ο δάσκαλος κάτι στα παιδιά στο σχολείο και κείνα το παπαγάλιζαν αυτό μετά έτσι. Όχι. Είναι πλέον ξαναλέω μια προσωπική αναζήτηση του καθενός. Εγώ η μόνη βοήθεια που μπορώ να σου δώσω, το έναυσμα για να ξεκινήσεις αυτήν την αναζήτηση, είναι τούτο: ναι υπάρχει σαφής ορισμός του σημερινού ελληνικού έθνους και ναι εμείς οι σημερινοί Έλληνες έχουμε σχέση όχι μόνο με τους προ Χριστού αρχαίους Έλληνες αλλά και με τους μετά Χριστόν. Υπάρχει δηλαδή σαφής συνέχεια του ελληνικού έθνους στο διάβα των αιώνων. Ψάξτε λοιπόν όσοι δεν την έχετε βρει ακόμα και βρείτε την! Αυτά για σήμερα, καλό απόγεμα εύχομαι σε όλους και τα ξαναλέμε!

CTAVPAETOC είπε...

Υ.Γ.: Πολύ σημαντικό και μου ξέφυγε: την χώρα δεν την παρέδωσε στου Ναζί ο Μεταξάς, ο οποίος είπε το "ΟΧΙ" στους Ιταλούς, γιατί και να ήθελε δεν μπορούσε, είχε πεθάνει από τις 29 Ιανουαρίου 1941! Την συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, δυστυχώς την υπέγραψε κάποιος άλλος: ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου... Όσο για τα υπόλοιπα έχεις δίκιο και συμφωνώ. Την πατρίδα μας από τότε μέχρι σήμερα την έχουν καταστρέψει όλες οι παρατάξεις μηδεμίας εξαιρουμένης...

Kate'sCakeBox είπε...

Καλησπέρα Γιάννη μου..καλά έκανες με την λεκτική επαλήθευση,παρατήρησε κι εσύ πόσο κουτό είναι στα ιστολόγια που μπαίνεις και την έχουν..το ίδιο έχει και ο Παύλος-δεν το έχει πάρει είδηση και θα τον ειδοποιήσω-..καλά κάνετε και κάνετε τις διευκρινίσεις σας για να μην υπάρχουν ερωτηματικά..εγώ προσωπικά δεν την χωνεύω την πολιτική ούτε τους πολιτικούς παραμένω στον δικό μου ρομαντικό κόσμο που υπάρχει γαλήνη και ηρεμία..δεν μου είπες για το μουσικό κοματι που συνόδευσα το"Angel eyes"με έχεις καλομάθει με την κριτική σου και στη μουσική..πλάκα κάνω..απλά δεν μου είπες αν σου άρεσε..το θεώρησα αρκετά romantic..σου εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο και με το καλό ο γλυκός Σεπτέμβρης..

Kate'sCakeBox είπε...

Ουαου.... τι όμορφα που έφυγε το σχόλιο χωρίς την λεκτική επαλήθευση!!κύλησε παιδί μου σου λέω...έφυγε σαν σαίτα!!ας γελάσουμε και λίγο γιατί δεν γίνεται κι αλλιώς!!

ΠΡΩΤΗ ΕΙΔΗΣΗ 1 είπε...

Καλημέρα αγαπητέ φίλε Γιάννη από Θεσσαλονίκη
Επέστρεψες δυναμικά βλέπω..
Είσαι καταπληκτικός στο γραπτό σου
λόγο όπως και στις απόψεις σου
και για όλα αυτά φταίει..η αγαπημένη φίλη μας Καίτη.
Πάντα εμψυχωτική με τα σχόλια της και είναι παράδειγμα..ιντερνετικής γραφής και φιλίας.
Την ευχαριστούμε που μας έφερε επισκέπτες στον blogo..χώρο σου..
Με εκτίμηση
Άντε να ευχηθώ καλό χειμώνα;
Με υγεία
Παύλος

ΠΡΩΤΗ ΕΙΔΗΣΗ 1 είπε...

Καίτη γλυκιά μου ο..παλιός
είναι αλλιώς και είμαι παντού
και παρόν σαν τον ...Μητσοτάκη!!! μπρρρρ...
Ο νέος είναι ωραίος!!
...εμμονή με την..λεκτική επαλήθευση..
την βγάλαμε Καίτη μας!!!
Είσαι φίλη των blog μας και της παρέας μας και οι φίλοι αξίζουν κάθε σεβασμό....
Παύλος ο καλός ο μαθητής.....
το γράφει και το ..όνομα μου!!!
χα.χα.χα.να χαλαρώσουμε λίγο....

CTAVPAETOC είπε...

Παύλο είσαι το αλατοπίπερο των σχολίων στο μπλογκ μου! Το κάτι διαφορετικό! Σ' ευχαριστώ πολύ κι σένα για τα καλά σου λόγια και την υποστήριξη! Να σε καλά και εύχομαι κι εγώ καλό φθινώπορο (όχι χειμώνα ακόμα! δε βιαζόμαστε! τι; να γεμίσουμε από τώρα αποκαΐδια του πέλλετ και την μυρωδιά του καμμένου πλαστικού σ' ολόκληρη την Αττική;! κάτσε μπας και προλάβουν να δώσουν επίδομα θέρμανσης και τη γλυτώσουμε φέτος...!) άντε καλό μεσημέρι και τα ξαναλέμε!

υ.γ. θα περάσω κι απ τη γωνιά σου να δω τι λέει, γιατί έχω καιρό να πάω! :D

ΣΤΟΥΠΑΣ ΚΟΝΤΡΕΡ είπε...

Ευχαριστώ